110 kilo ve 162 cm boyundaydım, bu da vücut kitle indeksinde 40’ın üzerinde bir değerle morbid obezite kategorisine giriyordu. Diyet yapmayı denedim ama sürdüremedim. Spor salonuna gittim ve başlangıçta başarılı oldum gibi görünse de iş, hastalık ve ailevi sebepler derken düzenimi koruyamadım. Bunun yanında özgüven eksikliği, kıyafet bulmada zorlanma, eve kapanma, arkadaş davetlerini geri çevirme, fotoğraf çektirmek istememe gibi pek çok zorluk yaşadım.
Tüm bu sebeplerle tüp mide ameliyatı olmaya karar verdim ve bir ay önce ameliyat oldum. Şu ana kadar 14 kilo verdim. Bunun etkilerini hemen hissetmeye başladım: Horlamalarım tamamen geçti, insanlar zayıfladığımı fark edip motive edici şeyler söylüyor, uykularımı artık daha rahat uyuyorum ve genel olarak kendimi daha iyi hissediyorum.
Bu süreçte edindiğim deneyimlerden yola çıkarak şunu vurgulamak istiyorum: Ameliyat bir çözüm olabilir ama asla ilk seçenek olmamalı. Kendinizi kötü hissettiğinizde bir psikologdan destek almayı, bir diyetisyene başvurmayı düşünün. Ancak gerçekten çok çaresiz kaldığınızda, diğer tüm yöntemleri denediğinizde ve yaşadığınız sıkıntılar hayat kalitenizi ciddi şekilde etkiliyorsa, ameliyatı bir seçenek olarak değerlendirebilirsiniz.
Bu yazının amacı kesinlikle kimseyi ameliyat olmaya teşvik etmek değildir. Kendi deneyimlerimi paylaşarak, duygusal yüklerinizi hafifletmek ve yalnız olmadığınızı hissettirmek istiyorum.